Od Star CD opowiadania Naix'a

Z moich kilku sekundowych obserwacji szalejącej bestii zdążyłam zauważyć, że stwór pochodził z gór. W momencie kiedy troll podniósł ogromną stopę pokrytą grzybicą i najróżniejszej wielkości brodawkami zza jego pleców pojaśniało kilka promieni słońca. Zaklęłam pod nosem powstrzymując wymioty.

- Wiej! – krzyknął Naix ciągnąc mnie za grzywę w przeciwną stronę

Nawet jeśli byśmy zdążyli uciec, to prawdopodobnie jakiś skalny odłamek mógłby nas dobić. Nieciekawa wizja śmierci zmusiła mnie do działania. Dogoniłam ogiera i zasłoniłam go skrzydłami formując wybuch, który miał zmienić trajektorię lotu ogromnego posągu. Eksplozja dała radę pokonać grawitację przewracając kawał skały w przeciwną stronę. Nie przewidziałam jednak tego, że skalne odłamki będą lecieć z taką prędkością. Małe pociski wbiły się w moje skrzydła, grzbiet, szyję oraz nogi zadając różnej wielkości rany. Całe szczęście, że zdążyłam osłonić Naix’a. Syknęłam z bólu kiedy chciałam poruszyć skrzydłami. Biała sierść i pióra zaczęły zabarwiać się na kolor spływającej małymi strumyczkami krwi.

Oszołomiony Naix przez chwilę nie wiedział co ma zrobić. Wyglądał jakby dostał gałęzią w twarz.

- Nic ci nie ma? – spytałam całkiem spokojnie jakby właśnie się potknął

Naix? Wciąż bw… >.<